Matan kisah
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ ، قَالَ : كُنَّا جُلُوسًا حَوْلَ رَسُولِ
اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذْ دَخَلَ أَعْرَابِيٌّ جَهْوَرِيٌّ
بَدَوِيٌّ يَمَانِيٌّ ، عَلَى نَاقَةٍ حَمْرَاءَ فَأَنَاخَ بِبَابِ الْمَسْجِدِ ،
فَدَخَلَ فَسَلَّمَ ثُمَّ قَعَدَ فَلَمَّا قَضَى نَحْبَهُ ، قَالُوا : يَا رَسُولَ
اللَّهِ ، إِنَّ النَّاقَةَ الَّتِي تَحْتَ الْأَعْرَابِيِّ سَرِقَةٌ ، قَالَ :
أَثَمَّ بَيِّنَةٌ ؟ قَالُوا : نَعَمْ يَا رَسُولَ اللَّهِ ، قَالَ : يَا عَلِيُّ
خُذْ حَقَّ اللَّهِ مِنَ الْأَعْرَابِيِّ إِنْ قَامَتْ عَلَيْهِ الْبَيِّنَةُ
وَإِنْ لَمْ تَقُمْ فَرُدَّهُ إِلَيَّ قَالَ : فَأَطْرَقَ الْأَعْرَابِيُّ سَاعَةً
فَقَالَ لَهُ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : قُمْ يَا
أَعْرَابِيُّ لِأَمْرِ اللَّهِ وَإِلَّا فَادْلُ بِحُجَّتِكَ فَقَالَتِ النَّاقَةُ
مِنْ خَلْفِ الْبَابِ : وَالَّذِي بَعَثَكَ بِالْكَرَامَةِ يَا رَسُولَ اللَّهِ ،
إِنَّ هَذَا مَا سَرَقَنِي وَلَا مَلَكَنِي أَحَدٌ سِوَاهُ ، فَقَالَ لَهُ
النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : يَا أَعْرَابِيُّ بِالَّذِي
أَنْطَقَهَا بِعُذْرِكَ مَا الَّذِي قُلْتِ ؟ قَالَ : قُلْتُ : اللَّهُمَّ إِنَّكَ
لَسْتَ بِرَبٍّ اسْتَحْدَثْنَاكَ وَلَا مَعَكَ إِلَهٌ أَعَانَكَ عَلَى خَلْقِنَا
وَلَا مَعَكَ رَبٌّ فَنَشُكُّ فِي رُبُوبِيَّتِكَ أَنْتَ رَبُّنَا كَمَا نَقُولُ
وَفَوْقَ مَا يَقُولُ الْقَائِلُونَ أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ
وَأَنْ تُبَرِّئَنِي بِبَرَاءَتِي ، فَقَالَ لَهُ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : وَالَّذِي بَعَثَنِي بِالْكَرَامَةِ يَا أَعْرَابِيُّ لَقَدْ
رَأَيْتُ الْمَلَائِكَةَ يَبْتَدِرُونَ أَفْوَاهَ الْأَزِقَّةِ يَكْتُبُونَ مَقَالَتَكَ
فَأَكْثِرِ الصَّلَاةَ عَلَيَّ
Terjemahan
Suatu hari seorang Yahudi menemui
Rasulullah SAW mengadukan bahawa seorang Muslim telah mencuri untanya. Ia pun
mendatangkan empat saksi palsu dari kaum munafik. Kerana kesaksian empat orang
munafik itu, Rasululullah SAW memutuskan bahawa unta itu milik orang Yahudi dan
tangan si Muslim harus dipotong. Namun, Muslim yang dituduh itu merasa tidak
pernah melakukan perbuatan jahat seperti seperti yang dituduhkan itu. Lalu, ia
berkata, “Ya Allah, Engkau Maha Mengetahui bahawa aku tidak pernah mencuri unta
itu.” Kemudian ia berkata kepada Rasulullah SAW, “Wahai Rasulullah, sungguh
keputusanmu itu benar. Namun, aku mohon, sebelum tanganku dipotong, mintalah
keterangan dari unta ini!.” Maka, Rasulullah SAW bertanya kepada si unta, “Hai
unta, milik siapkah engkau?” Unta itu pun menjawab dengan jelas, “Wahai
Rasulullah, aku adalah milik orang Muslim ini dan sesungguhnya para saksi itu
palsu semua.” Akhirnya Rasulullah SAW berkata, “Hai Muslim, katakan kepadaku, apa
yang kau lakukan hingga Allah menjadikan unta ini berbicara?”. “Wahai
Rasulullah, di malam hari aku tidak tidur sebelum membaca selawat kepadamu
sepuluh kali.” Kemudian Rasulullah bersabda, “Kau telah selamat dari hukum
potong tanganmu di dunia dan selamat juga dari siksa di akhirat berkat selawat
yang kau baca untukku.”
Takhrij
HR. al-Hakim no. 4236, daripada
Ibnu Umar ra.
Hadith palsu menurut az-Zahabi.
Tidak sahih menurut Syeikh
al-Arnauth dalam Takhrij al-'Uwasim al-Quwasim 8/272. Terdapat perawi yang
majhul.
No comments:
Post a Comment